UPADŁOŚĆ KONSUMENCKA. POSTĘPOWANIE W SPRAWIE UPADŁOŚCI. KORZYŚCI DLA DŁUŻNIKA. SKUTKI DLA WIERZYCIELI.
Na wstępie wyjaśnić trzeba co należy rozumieć pod pojęciami konsumenta, dłużnika i wierzyciela. Poniższe wyjaśnienia mają na celu przybliżenie brzmienia tych pojęć, nie zaś odzwierciedlanie ich ścisłej definicji wynikającej z odpowiednich przepisów prawa.
Konsumentem jest dorosła osoba fizyczna, nie prowadząca działalności gospodarczej. Dłużnik to osoba, która ma nieuregulowane zobowiązania, które będą stanowiły przedmiot postępowania upadłościowego, wierzycielem natomiast jest ten podmiot, któremu dłużnik winien te zobowiązania uregulować. Dłużnikiem w postępowaniu dotyczącym upadłości konsumenckiej może być tylko konsument. Wierzyciel również będzie, na określonych warunkach, uczestnikiem postępowania upadłościowego.
Ustawa - Prawo upadłościowe i naprawcze uchwalona została w dniu 28 lutego 2003 roku i weszła w życie z dniem 1 października 2003 r. Początkowo ustawa ta nie przewidywała w ogóle możliwości ogłoszenia upadłości osób fizycznych, które nie prowadziły działalności gospodarczej (konsumentów). Taka możliwość pojawiła się dopiero wraz z kolejną nowelizacją ustawy począwszy od dnia 31 marca 2009 roku. Wówczas do ustawy wprowadzone zostały przepisy artykułów 4911 i następnych określające sposób postępowania w przypadku tzw. upadłości konsumenckiej.
Przepisy te pozwalały wprawdzie na ogłoszenie upadłości konsumenckiej, jednak w praktyce ich stosowania okazało się, że ogłoszenie tej upadłości nie tylko nie jest proste, co jest raczej wręcz niemożliwe. Wydawano w ciągu roku zaledwie kilkanaście postanowień o ogłoszeniu upadłości konsumenckiej.